Dwór w Łuczanowicach jest obecnie pozostałością większego założenia urbanistycznego, na które składał się stary modrzewiowy dwór z XVIII wieku z dobudowanym w roku 1902 murowanym skrzydłem budynku mieszkalnego. Nowe skrzydło wchłonęło w swą bryłę XVI- wieczny dwór murowany (zwany "Kaplicą Ariańską") i wraz z drewnianym dworem utworzyło okazałe założenie w kształcie litery L, okalające dziedziniec podjazdowy. Autorem projektu był Tadeusz Stryjeński, znany krakowski architekt i przedsiębiorca budowlany. Dawna Kaplica Ariańska została wyróżniona w rzucie oraz w wystroju elewacji, natomiast drewniany dwór (nie zachowany do dziś) połączony został krótką przełączką w północnym narożniku założenia. Główny budynek ma zróżnicowaną, trzyczęściową bryłę, murowany jest z cegły, piętrowy, niepodpiwniczony z wyjątkiem skrzydła zachodniego, nakryty dachami kalenicowymi, wielospadowymi, oddzielnymi dla każdej części z trójkątnymi lukarnami. Dachy kryte są dachówką ceramiczną holenderską z gąsiorami. Posiada ciekawą, drewnianą więźbę dachową o konstrukcji stolcowo-płatwiowej ze ścianką kolankową i przysuwnicami. Surowe, ceglano-kamienne elewacje wraz z geometrycznymi wzorami z zendrówki nawiązują do tradycji krakowskiej architektury gotyckiej.

status: projekt koncepcyjny rewitalizacji dworu wraz z otaczającym terenem (3x), ekspertyza dot. stanu ochrony przeciwpożarowej, program prac konserwatorskich, projekt architektoniczno-budowlany dla instalacji gazowej